Wczoraj
trochę serfowałam po necie. Znalazłam zdumiewająco dużo
artykułów o modlitwie i medytacji. To co mnie zaskoczyło, to
podejście do tematu.
W
wielu artykułach wychwala się recytację pięknej poezji, często
też w językach wschodu (np. sanskryt) jako modlitwę. Wiem, że
modlitwa to część dialogu z boskością, kiedy to ja mówię,
opowiadam o sobie do absolutu.
Przepraszam
za moją dociekliwość ... ale nie znając intencji a nawet
znaczenia słów - to czy aby na pewno wiem, co przekazuję do
Źródła? I dalej, czy ta recytacja jest zgodna z najgłębszą
potrzebą moją, czy jest tylko zbiorem słów, może i pięknych a
jednak pustych.
Drugą
częścią dialogu z boskością ma być medytacja, kiedy to
odprężona nasłuchuję odpowiedzi.
A
tu ponowna lawina na temat medytacji.
Począwszy
od przygotowania otoczenia (świece, kadzidło itp) po przyjęcie
postawy ciała, może i prawidłowej, jednak tak niewygodnej, że
trudno utrzymać uwagę na czymkolwiek innym, niż na skurczach i
odrętwieniu różnych partii ciała. W takich warunkach, "pięknych",
można usłyszeć jedynie głos maltretowanego ciała i błaganie o
litość.
Z
tego co wyczytałam jawi mi się taki oto obraz :
módlcie
się ludzie, nie wiedząc o czym mówicie, a ze słuchania lepiej
zrezygnujcie bo to i zachodu wiele i efekt mierny. Życie jest
cierpieniem i bez cierpienia nie ma rozwoju... a cha i słuchajcie
tych wskazówek, bo to jedyna prawda (???).
Przyznam
szczerze, że uśmiałam się z tych koncepcji i stwierdziłam, że w
tym kierunku nie jestem uduchowiona.
W
moim świecie atrybutami boskości, którą każdy człowiek Jam Jest
są:
Miłość,
Harmonia, Piękno, Szczerość, Prawość, Rozeznanie, Czystość
Sumienia...
a
wszystko to w absolutnej i naturalnej prostocie, i do tego życie
jest esencją miłości i radości.
Żyjąc
tymi energiami nie ma potrzeby wprowadzania "specjalnych"
dekoracji by modlić się lub medytować.
Tak
więc zarówno modlę się jak i medytuję w Tu i Teraz, na tyle …
ile to tylko jest możliwe.
Ponieważ
modlitwa jest mówieniem do boskości, używam słów własnych,
rytmicznie wypowiedzianych, które doskonale rozumiem, znam ich
energię ... i nimi przekazuję swój aktualny stan Istoty.
Medytując,
czyli nasłuchując odpowiedzi, staję się bardziej uważna i
zrelaksowana.
Tym
co jest mi niezbędne, to pełen głęboki oddech i wyprostowane
plecy.
Dla
wielu może wydać się to zbyt proste, za mało skomplikowane i
jeszcze wiele może być zarzutów...
Pamiętajcie,
że często jedno, głębokie i szczere westchnienie, ma większą
wartość niż lata wyreżyserowanej, poprawnej recytacji.
W
tym artykule, mając na uwadze ludzi szukających, przedstawiłam dwa
sposoby tego najważniejszego dialogu: jeden zewnętrzny - zobaczcie
jak pięknie się modlę; i drugi wewnętrzny - otoczenie nawet nie
wie, że żyjesz głęboką medytacją i modlitwą.
Do
tego pierwszy sposób jest teatralny i skomplikowany, wymagający
szczególnych warunków ... a drugi naturalnie prosty.
Jeszcze
słówko o TU i TERAZ. Mamy w głowie taki mózg, mechanizm... on nie
zna stanu tu i teraz a nawet boi się tego stanu. On ciągle
rozpatruje to co minęło lub planuje jak powtórzyć to w
przyszłości, więc nieustannie zaprząta myśli robiąc „radio w
głowie” … a powód jest prosty, ten mechanizm w tu i teraz ulega
rozpuszczeniu, więc robi wszystko by odgrodzić nasze istnienie od
momentu tej wspaniałej kreacji, kiedy to jedną myślą możesz
zmienić własny świat....
No
to teraz masz wybór własnego sposobu dialogu.
Możesz
pozostać w przekonaniach starych, zapamiętale recytując co inni
wybrali i zasilać te wybory własną energią budując ich świat.
Możesz jednak zmienić przekonania i jasno określać co wybierasz i
kim jesteś... tak budując własne, suwerenne doświadczenie.
Życzę
Ci byś znalazł swój własny sposób i śmiało przekazywał czego
chcesz doświadczyć … wszechświat tak czy tak odpowie na twoją
energię i skieruję ją w doświadczenia, materializując naszą
rzeczywistość... a ty albo będziesz zadowolony, albo nie … wybór
należy do ciebie.
Hania,
Wanda, Fateha, Gerlanda, Anillach, Shee
